Jestem żoną Johna od ponad dekady. Nie trzeba wspominać, że kocham go bezwarunkowo. Ale kiedy poznałem Adama, nie mogłem się powstrzymać. To było jak przyciąganie magnetyczne, które zbliżyło mnie do niego. Mimo szczęśliwego życia małżeńskiego i dwojga wspaniałych dzieci postanowiłem się poddać.
Nie zrozum mnie źle. Nie chciałem dramatycznego przerywania w moim małżeństwie. Nie chciałem zakłócać mojego rodzinnego pokoju za wszelką cenę. Ale chciałem też dreszczyku zakazanego romansu. Chcę wygodnie ożenić się z miłością mojego życia i kontynuować ekscytację Swipe Affair. Nie jestem lekkomyślna. Nie chcę, żeby świat wiedział. I dlatego planuję każdy krok i upewniam się, że wszystkie moje dane są uwzględnione.
Mój mąż niczego nie podejrzewa, moi przyjaciele i kuzyni nie mają pojęcia, a ja zawsze udaje mi się ukryć wszelkie dowody, które mogłyby spowodować upadek.
Nie zacząłem Swipe Affair z Adamem, ponieważ Janowi czegoś brakowało. John jest świetnym tatą, a na dodatek jest mądry, zabawny i sprawny. Oboje zrobiliśmy wszystko, aby utrzymać ciepło. Ale wszystko nie idzie zgodnie z planem. Czasami zdarza się, że zaprzątają Cię codzienne życie, do tego stopnia, że tracisz apetyt na próbowanie czegoś nowego. Ale John mnie nie podejrzewa. Jako partnerzy jesteśmy świetni. Jako rodzina jesteśmy jeszcze lepsi. Zajmujemy się hobby, a także prowadzę dziennik, aby upewnić się, że wszystko jest w porządku.
Ale oto haczyk: nic nie pisze o Adamie w pamiętniku. Działa tak samo dla wszystkich innych elementów. Nie wysyłam mu nieprzyzwoitych SMS-ów (a jeśli to zrobię, usuwam je natychmiast), nie wysyłam żadnych e-maili poza pracą (tak, pracujemy razem) i nie wysyłam mu tandetnych, romantycznych prezentów. Jestem w tym wieku. Adam początkowo przyjaźnił się z Johnem. Poznali się na szkolnej imprezie mojego młodszego. W końcu po kilku zmianach pracy znalazłem się w jego biurze i pracowałem tuż obok niego. Nie wiedziałam, jak to się stało, ale tak się stało.
Adam różni się całkowicie od Jana. Jest marzycielski, atrakcyjny i (prawie zawsze) pełen emocji. Pociągało mnie to, ale nie chciałem się do tego przyznać. W końcu to zrobiłem.
Nasze ścieżki skrzyżowały się na imprezie. Był tam z żoną Eline, a ja z Johnem. Przed Johnem i Eline wydawaliśmy się absolutnie normalni. Ale po trzech drinkach spotkaliśmy się sami i sprawy przybrały nieoczekiwany obrót.
Kilka dni później wysłał w nocy brudny SMS. John natknął się na ten tekst i drażnił się z nim, mówiąc, że przez pomyłkę wysłał go do mnie zamiast do Eline. Zgodził się. Kiedy spotkaliśmy się dwa miesiące później, byłem wściekły. Powiedziałem mu, że jestem gotowy, aby zacząć Swipe Affair randki, ale nie kosztem mojego małżeństwa. I tak się zgodził.
Nie wymienialiśmy się tekstami. Gdybyśmy to zrobili, zrobilibyśmy to w naszym ulubionym miejscu ”, kiedy mieliśmy pełną kontrolę nad naszymi telefonami. Usunęliśmy nasze SMS-y, a także w razie potrzeby komunikowaliśmy się telefonicznie. Tutaj również postanowiliśmy usunąć naszą historię połączeń.
Podczas tygodniowych wakacji nie rezerwowaliśmy biletów online. Zamiast tego dostaliśmy gotówkę i zarezerwowaliśmy ją bez recepty. Chociaż nie było to proste, nie pozostawiło żadnych dowodów. To samo zrobiliśmy z hotelami. Nigdy nie rezerwowaliśmy online. W takim przypadku użyliśmy alternatywnego adresu e-mail, którego nikt nie znał. Nigdy nie zachowywałem rachunków hotelowych ani restauracyjnych i zawsze dzwoniłem do męża podczas podróży miłosnych.
Co ciekawe, byłem świadkiem poważnej zmiany w moim małżeńskim życiu. Zacząłem pielęgnować Johna i jego obecność. Nie uważałem go już za coś oczywistego i zacząłem z nim znowu cieszyć się seksem.
Nie zrozum mnie źle. Nadal żywię sentyment do Adama. Ale to jest zupełnie inne zdanie niż John. Kocham obu mężczyzn i chcę ich obu w moim życiu.
Wierność jest tylko przesłanką i była badana od niepamiętnych czasów. Ludzie nie są monogamiczni. Potrzeba dużo odwagi, by przyznać się do siebie, ale bądź odważny i odpowiedz na pytanie: „jeśli brakuje ci dreszczyku emocji w swoim małżeńskim życiu, co powstrzymuje cię przed robieniem tego, co robię?”
